Πέμπτη 5 Αυγούστου 2010

Χιροσίμα - Ναγκασάκι: Μια σύντομη ιστορικοπολιτική και στρατιωτική εμβάθυνση...


Από τον Βασίλειο Σαβουλίδη Ασφαλώς οι ατομικές βόμβες σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι έφεραν τον πόνο και τον όλεθρο στις δύο αυτές πόλεις και σκότωσαν άμεσα ή τα επόμενα χρόνια, περίπου 105.000 και τραυμάτισαν άλλους 94.000. (www.atomicarchive.com/Docs/MED/med_chp10.shtml).
1) Η ρίψη των βομβών ήταν μια εξαιρετικά δύσκολη και σκληρή πολιτική-στρατιωτική επιλογή του Αμερικάνου προέδρου Χάρυ Τρούμαν, η οποία όμως έβαλε άμεσο τέλος στον Β΄Π.Π., χωρίς περαιτέρω άμεσες ανθρώπινες απώλειες για κανέναν αντιμαχόμενο. Ο Χάρυ Τρούμαν, αγροτικής-συντηρητικής καταγωγής, ήταν αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, μέχρι τον 04/1945, όταν και πέθανε από καρδιακό ο (ήδη πάσχων από πολυομυελίτιδα) σπουδαίος πρόεδρος Φρανκλιν Ρούσβελτ*. Ανέλαβε δηλαδή ο Τρούμαν, απότομα πολύ μεγάλες ευθύνες. Λέγεται ότι καθόσο διάστημα ήταν αντιπρόεδρος, ο Ρούσβελτ και οι στρατηγοί δεν τον είχαν...
ενημερώσει περί της ύπαρξης του σχεδίου Μανχάτταν! Πάντως, η απόφαση την οποία έλαβε, είναι κατά την προσωπική μου άποψη, η πιο σημαντική στην ανθρώπινη ιστορία, δεδομένης της πίεσης και των εξελίξεων των ταυτόχρονων γεγονότων. [*Ο Φ. Ρούσβελτ εφάρμοσε το New Deal, την αναδιανομή δηλαδή του αγροτικού πλούτου μετά την περίοδο του κραχ του 1929 και του Great Depression που ακολούθησε, τα είχε βάλει με την Μαφία κατά την ποτοαπαγόρευση, και έβαλε τα θεμέλια για: Α) τη δημιουργία του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας το 1944, Β) την κυριαρχία του δολαρίου και την οικονομική ειρήνη στις δυτικές-μη φασιστικές χώρες μέσω των σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών βάσει του χρυσού, Γ) την αμερικάνικη κηδεμονία των αραβικών πετρελαίων το 1945].
2) Οι Αμερικάνοι ήταν έτοιμοι να αποβιβαστούν με τα πλοία στην Ιαπωνία μετά τις σκληρές και με μεγάλες απώλειες αλλά νικηφόρες μάχες στα νησάκια του Ειρηνικού, οπότε ο πόλεμος θα συνεχιζόταν για πολλά χρόνια ακόμα στο έδαφος της Ιαπωνίας, καθώς οι Ιάπωνες είχαν ήδη αρχίσει να ετοιμάζονται στο εσωτερικό της χώρας για αντάρτικο. Ένας από τους λόγους για τους οποίους οι Αμερικάνοι μετά τον πόλεμο δεν έδιωξαν τον (ουσιαστικά εγκληματία) Χιροχίτο από την εξουσία, ήταν για να υπάρχει μια υποτυπώδης κεντρική εξουσία και να μην διαλυθούν οι Ιάπωνες και αρχίσουν το αντάρτικο άρα να συνεχιστεί ο πόλεμος, αλλά να υπακούν στις διαταγές του (υποχείριου των Αμερικάνων) Χιροχίτο.
3) Αν καθυστερούσε ο Τρούμαν, η Σοβιετική Ένωση του Στάλιν, θα έβρισκε το χρόνο να επιτεθεί και αυτή από τα δυτικά και να αποκτούσε μερίδια στην Ιαπωνία και στην Μαντσουρία [ψευδοκράτος με βασιλιά τον Που -Γι ( ταινία: "Ο τελευταίος αυτοκράτορας" του Μπερτολούτσι), που έφτιαξαν οι Ιάπωνες στα βόρεια της Κίνας κατά τον Ιαπωνοκινεζικό πόλεμο από το 1937]. Υπενθυμίζω ότι η τελική συνδιάσκεψη των συμμάχων στο Πότσνταμ (30 χλμ από το Βερολίνο), έγινε στις (17/07 - 02/08) /1945, όπου οι Αμερικάνοι συνειδητοποίησαν ότι ο χρόνος λειτουργούσε εναντίον τους, γι' αυτό και μόλις τέσσερις (!) ημέρες μετά τη λήξη της συνδιάσκεψης, στις 06/08/1945 έριξαν την πρώτη βόμβα οι Αμερικάνοι.
4) Το σχέδιο "Μανχάτταν", για την κατασκευή των βομβών, διάρκειας 3 ετών (1942-1945), κόστισε 2 δισ. δολάρια, οπότε ο Τρούμαν θα τα έβρισκε σκούρα να εξηγήσει στο Κονγκρέσο και στον αμερικάνικο λαό, το γιατί δεν έριξε τις τόσο κοστοβόρες βόμβες για να σταματήσει τον πόλεμο εναντίον αυτών που τον ξεκίνησαν ύπουλα στο Περλ Χάρμπορ της Χαβάης τον Δεκέμβριο του 1941.
5) Η Ιαπωνική αυτοκρατορία, δεν είχε ηττηθεί σε πόλεμο, ούτε χίλια χρόνια πριν τον Β΄Π.Π, γι΄αυτό και λειτουργούσε τόσο εγωιστικά. Θυμίζω ότι οι Ιάπωνες δεν παραδόθηκαν ούτε μετά την καταστροφή της Χιροσίμα, αλλά μόνο μετά από αυτή στο Ναγκασάκι. Μάλιστα, ακόμα και μετά το Ναγκασάκι, το στρατιωτικό ιαπωνικό κατεστημένο, προσπάθησε να κλέψει τους δίσκους (!!!) από τους οποίους θα μεταδιδόταν ραδιοφωνικά το διάγγελμα του αυτοκράτορα Χιροχίτο στον ιαπωνικό λαό περί της παράδοσης της χώρας.
Γι' αυτό από εδώ και πέρα, ας μη μένουμε στα σχολικά τσιτάτα περί "όχι στα πυρηνικά" και "Καταδικάζουμε τα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού ", όπως γράφει η ΕΕΔΥΕ αλλά ας εμβαθύνουμε στην πολιτική, ιστορική και στρατιωτική ανάλυση.
Άλλωστε, ο ιμπεριαλισμός είναι και καπιταλιστικός αλλά και σοσιαλιστικός-κομμουνιστικός (Τσετσενία 1994 - Γεωργία 2008 - Αφγανιστάν 1979 - Τσεχοσλοβακία 1968 - Ουγγαρία 1956- Φινλανδία 1940 - Πολωνία 1939 - Εσθονία-Λιθουανία-Λεττονία 1940, κλπ).
Βέβαια, το σχολικό μάθημα δεν έχει χρόνο για αυτές τις αναλύσεις και εξηγήσεις, καθώς έχει μαθήματα όπως Θρησκευτικά για 2 ώρες εβδομαδιαίως ώστε να διαπαιδαγωγήσει τους νεοέλληνες!
read more “Χιροσίμα - Ναγκασάκι: Μια σύντομη ιστορικοπολιτική και στρατιωτική εμβάθυνση...”