Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Ποδοσφαιρικὴ ὁμάδα "Πόντος": Ἀπαγχονίστηκαν, γιὰ νὰ τιμήσουν τὴ φανέλα τους


Στα ὄνειρά μου ἔρχεται συχνὰ ἡ μακρινὴ φωνὴ τῆς μάνας τρελῆς στοὺς ἔρημους δρόμους καὶ μὲ ρωτάει μὲ παράπονο ἂν κλαῖνε ἀκόμα τὰ ματοπήγαδα.
Μὲ ρωτάει γιὰ κάποιους πραγματικοὺς ἥρωες τοῦ ποδοσφαίρου. Ἦταν παιδιὰ τῆς γὴς τοῦ Πόντου. Δὲν ἔπαιξαν πότε σὲ μεγάλες ὀργανώσεις. Δὲ λατρεύτηκαν ποτὲ ὡς θεοὶ ἀπὸ τὸ ἀφιονισμένο πλῆθος, δὲν εἶδαν ποτὲ τοὺς ὀπαδοὺς νὰ γεμίζουν πλατεῖες καὶ νὰ κλείνουν δρόμους γιὰ νὰ ἐκδηλώσουν τὴν ἐθνικὴ ὑπερηφάνεια τοὺς (τί χυδαῖες ποὺ φαίνονται, ὁρισμένες φορές, οἱ λέξεις).


Οἱ ἥρωες (ἂν ἀκόμα ἔχουν, ἀκόμα, νόημα οἱ λέξεις) τῆς ὁμάδας «Πόντος» ἦταν ...καθηγητές, μαθητὲς καὶ ἀπόφοιτοί του κολεγίου Ἀνατολία τῆς Μερζιφούντας.


Οἱ μαθητὲς ἀποφάσισαν νὰ τιμήσουν τὴ φανέλα τους καὶ γὶ αὐτό, παρὰ τὴν τρομοκρατία καὶ τὶς ἀπειλὲς τῶν Κεμαλικῶν, ἀγωνίστηκαν μὲ ἐμφάνιση ποὺ θυμίζει τὴ γαλανόλευκη (ἄσπρες καὶ γαλάζιες ρίγες) καὶ στὴ μέση τὸ γράμμα Π. Αὐτὸ θὰ ἀποτελέσει τὴ βασικὴ κατηγορία τῶν Κεμαλικῶν, οἱ ὁποῖοι θὰ ὁδηγήσουν τοὺς Ἕλληνες ἀθλητὲς στὸ «δικαστήριο» μὲ τὴν κατηγορία τῆς ἐσχάτης προδοσίας (12 Φεβρουαρίου 1921) καὶ τὸν Ἰούνιο τοῦ ἴδιου χρόνου θὰ ἀπαγχονιστοῦν στὴν Ἀμάσεια.


Ἡ μάνα τρελὴ στοὺς ἔρημούς τους δρόμους μὲ ρωτάει ἀπεγνωσμένα ἂν μιλᾶνε γιὰ αὐτοὺς τοὺς ἥρωες τοῦ ποδοσφαίρου καὶ τῆς πατρίδας στὶς δεκάδες τηλεοπτικὲς καὶ ραδιοφωνικὲς ἐκπομπές. Μήπως ἀναφέρουν ἕνα μονόστηλο οἱ δεκάδες ἀθλητικὲς ἐφημερίδες ἢ τοὺς...


μνημονεύουν ὅλα ἐκεῖνα τὰ τέρατα τῆς μνήμης, ποὺ θυμοῦνται ἀκόμα καὶ τὸ δευτερόλεπτο ποὺ σημειώθηκε κάποιο γκόλ, σὲ κάποιον ἀγώνα, πρὶν τριάντα χρόνια (ἦταν, βλέπετε, πολὺ σοβαρὸ γεγονὸς γιὰ τὴ μετέπειτα ζωή τους). Μήπως κάποια κινηματογραφικὴ ταινία; κάποιο βιβλίο; ἢ ἔστω κάποιο τραγουδάκι τοὺς ἀναφέρει;


Κατεβάζω ντροπιασμένος τὸ κεφάλι μου.
Μοῦ λέει καὶ μοῦ ξαναλέει τὰ ὀνόματα, μήπως καὶ τὰ ἔχω ἀκούσει σὲ κάποια ἰαχὴ τῶν φιλάθλων


- Γ. Θεοχαρίδης,
- Χ. Γεωργίου,
- Α. Συμεών,
- Α. Παυλίδης,
- Σ. Ἀνανιάδης


Κατεβάζω ἀκόμα πιὸ ντροπιασμένος τὸ κεφάλι μου.


Τότε ἐκείνη ἀνεβάζει τὸ τόνο τῆς φωνή της καὶ ὠρύεται: «Τί ἠρωικότερο ἔχει νὰ ἐπιδείξει τὸ Ἑλληνικὸ καὶ τὸ παγκόσμιο ποδόσφαιρο ἀπ’ αὐτοὺς τοὺς ἥρωες; 
Καλὰ οἱ ξένοι, ἀλλὰ τί θὰ πείραζε, ὅλες τὶς ἑλληνικὲς ὁμάδες, νὰ ἀγωνιστοῦν γιὰ μία μόνο ἀγωνιστική, μὲ ἕνα περιβραχιόνιο μὲ τὸ γράμμα Π»;
Κατεβάζω καὶ ἄλλο τὸ κεφάλι μου.


Κάθε 19 Μαΐου, ἡμέρα μνήμης τῆς γενοκτονίας τῶν Ποντίων, θὰ ξανάρθει ἡ μάνα τρελὴ στοὺς ἔρημούς τους δρόμους καὶ μὲ τὸν ἀλαφροΐσκιωτο τρόπο της θὰ μὲ ξαναρωτήσει: «γιατί κλαῖν τὰ ματοπήγαδα;» καὶ ἀκόμα δὲν ἔχω βρεῖ ἀπάντηση. 
Μήπως κανένας ἀπὸ σᾶς γνωρίζει;
tromaktiko.blogspot
read more “Ποδοσφαιρικὴ ὁμάδα "Πόντος": Ἀπαγχονίστηκαν, γιὰ νὰ τιμήσουν τὴ φανέλα τους”

Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

Η ΠΕΝ προσκαλεί τον Σάββα Καλεντερίδη στη Νίκαια


Η Πνευματική Εστία Νίκαιας [ Π.Ε.Ν. ] οργανώνει αυτή τη Δευτέρα, 21 Μαρτίου 2011 στις 20:15, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου Νίκαιας - Αγ. Ι. Ρέντη εκδήλωση με θέμα “Η Ελλάδα ως Πολιτιστική Υπερδύναμη. Η Ιστορία και ο Πολιτισμός ως εργαλεία άσκησης πο- λιτικής και διπλωματίας”.
Την ομιλία θα κάνει μια σπουδαία Ποντιακή προσωπικότητα, πρώην Κατάσκοπος της ΕΥΠ στην Τουρκία, ο συνοδός του Αμπντουλάχ Οτζαλάν στην αποστολή του στην Κένυα, παραιτηθείς Αντι- συνταγματάρχης Σάββας Καλεντερίδης.






Το halkidona.gr είχε την τιμή να συναντηθεί μαζί του πριν μερικές ημέρες, στο βιβλιοπωλείο του στη Φιλελλήνων, όπου του ζητήσαμε να μας απαντήσει σε ορισμένα μας ερωτήματα. Η συνομιλία μας ήταν πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα. Αναμένουμε να τον ακούσουμε λεπτομερώς και στην εκδήλωση της ΠΕΝ.




Βιογραφικό
Ο Σάββας Καλεντερίδης γεννήθηκε το 1960 στη Βέργη Σερρών. Εκεί πέρασε τα παιδικά του χρό- νια. Αγροτοκτηνοτροφική η οικογένειά του, προσφυγική. Πόντιοι οι πρόγονοι. Ξεριζώθηκαν από τον τόπο τους το 1914, αμέσως μετά τους Βαλκανικούς πολέμους, τότε που ξεκίνησαν οι διω- γμοί και η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.


Στα 17 του εισήλθε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, από την οποία αποφοίτησε το 1981, ως ανθυπίλαρχος.


Υπηρέτησε σε διάφορες μονάδες των τεθωρακισμένων, των καταδρομών και σε κρίσιμες θέσεις στο εξωτερικό.


Τον Φεβρουάριο του 1999, ο Σάββας Καλεντερίδης είχε τον βαθμό του ταγματάρχη. Τυπικά ανή- κε στα Τεθωρακισμένα, αλλά ήταν από καιρό ενταγμένος στο δυναμικό της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Αποστολή του η συλλογή κ επεξεργασία πληροφοριών που αφορούσαν την Τουρ- κία.


Μεταξύ άλλων του ανατέθηκε και η επικίνδυνη αποστολή να συνοδεύσει τον Αμπντουλάχ Ο- τσαλάν, ηγέτη του κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος PKK, από την Ελλάδα στην Κένυα. Από εκεί έπρεπε να τον φυγαδεύσει σε τρίτη χώρα, για να τον γλιτώσει από τους Τούρκους διώ- κτες του, οι οποίοι επιζητούσαν τη σύλληψη του ανθρώπου που “επιβουλευόταν την εδαφική ακεραιότητα” της γείτονος. Εκεί ο Έλληνας κατάσκοπος είδε μπροστά στα μάτια του να διαδρα- ματίζεται ένα [στημένο] γεωπολιτικό παιχνίδι παγκοσμίων διαστάσεων. Ένα αληθινό θρίλερ.


Στις 2 Φεβρουαρίου 1999 ο Αμπντουλάχ Οτζαλάν βρίσκεται στην Κένυα και κρύβεται στην ελλη- νική πρεσβευτική κατοικία μαζί με τους συντρόφους του. Τον συνοδεύει και ο Έλληνας ταγμα- τάρχης της ΕΥΠ Σάββας Καλεντερίδης ως σωματοφύλακάς του. Την ίδια μέρα η κυβέρνηση της Άγκυρας καλεί τους πρεσβευτές της Σερβίας, της Νορβηγίας και του Βελγίου και τους ζητά να μη δεχτούν τον Οτζαλάν, ο οποίος εκείνη τη χρονική στιγμή είναι άγνωστο πού βρίσκεται. Στις 13 Φεβρουαρίου στην Κένυα φτάνει ο έλληνας δικηγόρος τον Οτζαλάν Φ. Κρανιδιώτης, ο οποίος συ- ζητά με τον Κούρδο ηγέτη και τον Έλληνα πρέσβη. Αντιλαμβανόμενος τη σοβαρότητα της κατά- στασης, επιστρέφει στην Ευρώπη για να ζητήσει βοήθεια. Ο Οτζαλάν σκέφτεται να παραδοθεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Οι πρώτες πρωινές ώρες της 16ης Φεβρουαρίου βρίσκουν τον κούρδο ηγέτη να μεταφέρεται με χειροπέδες στην Τουρκία με ένα ιδιωτικό αεροσκάφος. Όλα όσα έγιναν και αφορούν στη σύλληψή του παραμένουν άγνωστα. Η Άγκυρα πανηγυρίζει και στα Μ.Μ.Ε. κυκλοφορούν βίντεο της μεταφοράς του. Το μοναδικό ίσως φως στο σκοτάδι παραμένει ως σήμερα το βιβλίο του Σάββα Καλεντερίδη “Παράδοση Οτσαλάν, Η ώρα της αλήθειας”.


Όταν τελείωσε η περιπέτεια της Κένυας, υπέβαλε την παραίτησή του από τις Ένοπλες Δυνάμεις και από την ΕΥΠ ασφαλώς.


Από το φθινόπωρο του 2000 ίδρυσε και διευθύνει τον εκδοτικό οίκο Ινφο-Γνώμων.


Με το ψευδώνυμο Κώστας Νικοπολίδης μετέφρασε από τα τουρκικά και επιμελήθηκε την έκδο- ση του βιβλίου “Κράτος συμμορία”, Εκδόσεις Τουρίκη, ενώ μετέφρασε από τα τουρκικά και την “Έκθεση Σουσουρλούκ”, που συμπεριλήφθηκε στο ομώνυμο βιβλίο των Εκδόσεων Α.Α. Λιβάνη.


Σε συνεργασία με το ίδρυμα “Φίλοι Λαογραφικού Μουσείου Μέλπως Μερλιέ” συμμετείχε και προ- λόγισε την έκδοση του διπλού CD “Τραγούδια του Πόντου, Ηχογραφήσεις του 1930” και του CD “Τραγούδια από τις παράλιες πόλεις του Πόντου και της Μικράς Ασίας”.


Επιμελήθηκε επίσης της έκδοσης του δίτομου έργου “Ανάλυση της τουρκικής εξωτερικής πολι- τικής, Μύθος και πραγματικότητα”, του βιβλίου “Οι μειονότητες στην Τουρκία” και των ιστορι- κών ταξιδιωτικών οδηγών “Κάτω Ιταλία - Μεγάλη Ελλάδα”, “Σικελία”, “Ρόδος - Σύμη - Καστελόρι- ζο - Καρία - Λυκία”, “Χίος - Σμύρνη”, “Βουλγαρία - Ανατολική Ρωμυλία”, “Καππαδοκία - Κεντρική Ανατολία” και “Κωνσταντινούπολη - Μαρμαράς”.
Έγραψε τους ιστορικούς ταξιδιωτικούς οδηγούς “Κοζάνη, στην αγκαλιά των βουνών”, “Ιωνία, Σάμος - Έφεσος - Μίλητος - Πριήνη”, “Δυτικός Πόντος, Βιθυνία - Παφλαγονία” κ “Ανατολικός Πό- ντος, Κοτύωρα - Κερασούντα - Τραπεζούντα - Αργυρούπολη - Καρς”.


Αναλύσεις και άρθρα του Σάββα Καλεντερίδη, με κύριο θέμα την Τουρκία και άλλα περιφερειακά ζητήματα, έχουν δημοσιευθεί στις εφημερίδες “Κυριακάκτικη Ελευθεροτυπία” κ “Παρόν” και στα περιοδικά “Άμυνα και διπλωματία”, “Απόρρητο Δελτίο” και “Διπλωματία”.


Σήμερα ο Σάββας Καλεντερίδης αποτελεί μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του Πο- ντιακού Ελληνισμού.




Απ’ ότι είμαι σε θέση να γνωρίζω, όταν άρχισε να ανεβαίνει η ένταση στα Ίμια, οι Τούρκοι στρα τηγοί είχαν συσκεφθεί στο τουρκικό επιτελείο και είχαν προβεί στην εκτίμηση ότι υπό τις συνθήκες που επικρατούσαν εκείνη την περίοδο, οι ίδιοι ήσαν εντελώς ανέτοιμοι να χειρι- στούν στρατιωτικά μια κρίση και οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις δεν ήταν σε θέση να διεξά- γουν έναν ελληνοτουρκικό πόλεμο. Θα ήταν ολοκληρωτική καταστροφή γι’ αυτούς. Από την άλλη πλευρά, αν ήθελαν να θέσουν… θέμα αμφισβητούμενων νησιών, είχαν μια σειρά από άλ- λα νησιά να το κάνουν. Τα Ίμια ήσαν τα πλέον ακατάλληλα, αφού η Τουρκία τα είχε παραχω- ρήσει με συμφωνία στην Ιταλία και αυτή με τη σειρά της, τα παραχώρησε πάλι με συμφωνία στην Ελλάδα. Αυτός είναι και ο λόγος που λίγες μέρες μετά ο Τούρκος αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Ισ- μαήλ Χακκί Καράνταϊ, αναφερόμενος στην κρίση των Ιμίων, δήλωνε: “ Ήταν ένα στρατηγικό λάθος”.


Ο Σημίτης, πρωθυπουργός δύο ημερών, χωρίς ψήφο εμπιστοσύνης, δεν κατάφερε να χειρι- στεί αποτελεσματικά την κρίση και στην ουσία κρεμόταν από τις διαθέσεις των Αμερικανών. Από τη μια μεριά η Τουρκία, η οποία παρόλο που ήταν σε μειονεκτική θέση από πλευράς συσχετισμού δυνάμεων στην περιοχή, έθετε προκλητικά τελεσίγραφα προς την Ελλάδα με την απειλή βίας, και από την άλλη ένας άπειρος πρωθυπουργός, που δεν είχε λάβει ψήφο εμπι- στοσύνης. Ας δούμε όμως την κατάσταση.


Στα Ίμια ήμασταν σαφώς σε πλεονεκτική θέση, αφού, αφ’ ενός μεν είχαμε με το μέρος μας το διεθνές δίκαιο και αφ’ ετέρου ο συσχετισμός των ναυτικών δυνάμεων που είχαν καταπλεύσει στην περιοχή ήταν υπέρ ημών. Στην περιοχή, αλλά και σε ολόκληρο το Αιγαίο ο ελληνικός στόλος κυριαρχούσε. Στον Έβρο ήμασταν απολύτως ασφαλείς και σε σαφώς πλεονεκτική θέση, αφού γνωρίζαμε ότι οι Τούρκοι δεν μπορούσαν να κινήσουν ούτε ένα άρμα, λόγω των παρατεταμένων βροχοπτώσεων, που είχαν καταστήσει όλα τα δρομολόγια των αρμάτων αδι- άβατα. Την ίδια στιγμή όλες οι μονάδες του ελληνικού Δ΄ Σώματος Στρατού είχαν κινητοποι- ηθεί άμεσα και βρίσκονταν έγκαιρα στις θέσεις που προβλέπουν τα σχέδια, σε ποσοστό 100%. Σε επίπεδο προετοιμασίας και κινητοποίησης κρατικών μηχανισμών, ήμασταν μερι- κές μέρες μπροστά από τους Τούρκους, λόγω της διακλαδικής άσκησης “Αλέξανδρος - ’99”, που ήταν σε εξέλιξη. Από την άλλη πλευρά, τα δύο από τα τέσσερα αρματαγωγά των Τούρκων ήσαν εκτός ενεργείας για διάφορους λόγους, άρα οι Τούρκοι δε μπορούσαν να πραγματο- ποιήσουν αμφίβια επιχείρηση μεγάλης κλίμακας. Δεν μπορούσαν να κάνουν πόλεμο δηλαδή.


Και ενώ η Ελλάδα είχε το πλεονέκτημα σε επίπεδο στρατιωτικής δύναμης, δεχόταν από την Τουρκία προκλητικά τελεσίγραφα με την απειλή χρήσης βίας. Και αντί να διαπραγματευτεί πολιτικά την υπεροχή που είχε σε στρατιωτικό επίπεδο, τελικά, υποχώρησε. Τι να πεις! Κα- νείς δε θέλει πόλεμο, αλλά και κανείς δεν μπορεί να ακυρώνει την υπόσταση και τις βασικές αρχές λειτουργίας ενός κράτους. Και όταν ένα άλλο κράτος προσπαθεί να σου αποσπάσει πολιτικά οφέλη με απειλή χρήσης βίας, δεν υποχωρείς άτακτα, τη στιγμή μάλιστα που έχεις και το πλεονέκτημα στον τομέα αυτό.


Ανεξάρτητα με το ποιος και γιατί προκάλεσε την κρίση, τα Ίμια ήταν μια ευκαιρία να πάρουν οι Τούρκοι ένα ιστορικό μάθημα και να συμμορφωθούν με αυτά που επιβάλλει η διεθνής νομιμότητα και ο πολιτισμένος κόσμος. Και δεν υπονοώ φυσικά τον πόλεμο, αλλά τη σωστή διαχείριση της κρίσης, που θα ξεγύμνωνε τις αδυναμίες της Άγκυρας, που ήταν πολλές. Όλα αυτά όμως δεν μπορούσε να τα δει και να τα αξιολογήσει η νεοσύστατη κυβέρνηση και ο άπειρος, χωρίς ψήφο εμπιστοσύνης, πρωθυπουργός. Δεν μπόρεσε να δει την Ελλάδα και την ιστορία της και εξέλαβε τα γεγονότα ως μια συνωμοσία εναντίον του. Είδε το δένδρο και δεν είδε το δάσος.


από το βιβλίο του Σάββα Καλεντερίδη “Παράδοση Οτζαλάν - Η ώρα της αλήθειας”, το κεφάλαιο “Τα Ίμια και ο Οτζαλάν”






Πνευματική Εστία Νίκαιας
Δ. Καρακουλουξή 45, 184 50 Νίκαια
Τ: 210 4920980
F: 210 4913384
eMail: pen1958@gmail.com
http://www.halkidona.gr/
read more “Η ΠΕΝ προσκαλεί τον Σάββα Καλεντερίδη στη Νίκαια”

"Κρατάει από παλιά η Τουρκολαγνεία"... Αφιερωμένο στον "ημισέληνο" Μπουτάρη...(ΒΙΝΤΕΟ)



Σήμερα κάνουμε αναδημοσίευση ένα παλιό μας άρθρο σχετικά με τον Μουσταφά Κεμάλ.
Είναι επίκαιρο όσο ποτέ... και το αφιερώνουμε στον Δήμαρχο της Θεσσαλονίκης!
Γράφαμε τότε! (5/2/2010)


Γράφει ο Τρύφωνας.
Μας έστειλαν μια πρόσκληση να παραστούμε στην παρουσίαση του βιβλίου "NUTUK, Ο ΜΕΓΑΣ ΡΗΤΟΡΙΚΟΣ".


Την παρουσίαση την κάνουν οι Εκδόσεις ΠΑΠΑΖΗΣΗ και το Εργαστήριο
Γεωπολιτισμικών Αναλύσεων του Ιονίου Πανεπιστημίου. Το βιβλίο είναι του Γκαζί Μουσταφά Κεμάλ και είναι μεταφρασμένο από την Τουρκική γλώσσα στην Ελληνική από το Εργαστηρίο Γεωπολιτισμικών Αναλύσεων του Ιονίου Πανεπιστημίου και ολοκληρώθηκε κάτω από την επιστημονική του διέυθυνση και επίβλεση από την Λέκτορα του Τμήματος Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών κ. Μάρω Μαυροπούλου.


Αυτο το βιβλίο "έγινε" γιατί...προμηθεύει την ελληνική πνευματική κοινότητα, την δημοσιογραφική κοινότητα και όλους τους πολίτες εκείνους που ενδιαφέρονται για μια πραγματικά επιστημονική γνώση της γείτονος, χωρίς προκαταλήψεις, με πολυτιμότατο υλικό: την ίδια τη σκέψη του ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας.


Ρε ΄σεις θα μας τρελάνετε τελείως; Τι τα... στέλνετε αυτά τα mail; Να παραστούμε σε παρουσίαση βιβλίου που έχει γράψει ποιός;
Ένας που γεννήθηκε από Αλβανό πατέρα και από Τουρκάλα μάνα και μπορεί να έχει και Eβραϊκή καταγωγή;


Ο σφαγέας του Ποντιακού και του Μικρασιατικού Ελληνισμού; Αυτός που υπήρξε ο ηθικός και φυσικός αυτουργός του αφανισμού με κάθε τρόπο 353.000 Ελλήνων Ποντίων; Ο σφαγέας των παππούδων μας;


Αυτός που το 1922 έσφαξε και έκαψε όλη τη Σμύρνη και τους Έλληνες και Αρμένους που ζούσαν εκεί; Η πυρπόληση της Σμύρνης από τα στρατεύματα του Κεμάλ, η σφαγή, η λεηλασία και γενικά η γενοκτονία ήταν ένα έγκλημα που σχεδιάστηκε και διαπράχτηκε εν ψυχρώ, με σκοπό την πλήρη απαλλαγή της Τουρκίας από τον Ελληνισμό. Τα θύματα της σφαγής στη Σμύρνη υπολογίσθηκαν σε 150.000.
Είναι ένας εγκληματίας πολέμου και όλες του οι πράξεις είναι ατιμώρητα εγκλήματα. Οι αρπαγές και...


οι λεηλασίες σπιτιών και περιουσιών, οι γεωργικές και κτηνοτροφικές καταστροφές, το γκρέμισμα σχολείων, ναών και άλλων ευαγών ιδρυμάτων, η χρεοκοπία και καταστροφή βιοτεχνικών και βιομηχανικών επιχειρήσεων με τον παράλληλο ευτελισμό κάθε ανθρώπινης αξιοπρέπειας που περιλαμβάνονται μαρτυρικοί βασανισμοί αιχμαλώτων, βιασμοί και ηθική οδύνη υπό το κλίμα του τρόμου και της απειλής του θανάτου, αλλά και οι ατέλειωτες πορείες αιχμαλώτων, στα περιώνυμα "τάγματα εργασίας", με άγνωστο αριθμό ανθρώπων που χάθηκαν σ΄ αυτά, οι σφαγές, οι θηριωδίες μέχρι και οι εκτελέσεις επί των αποφάσεων των τουρκικών δικαστηρίων της "Ανεξαρτησίας" δεν έχουν μέχρι σήμερα ερευνηθεί πλήρως.



Μόνο στην καταστροφή της Σμύρνης είχαμε 25.000 νεκρούς και τραυματίες στρατιώτες. Πάνω από 1.500.000 Έλληνες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες των προγόνων τους και να έρθουν σαν πρόσφυγες στην Ελλάδα, αφήνοντας πίσω τους πάνω από 600.000 νεκρούς.





Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε ο Ελ. Βενιζέλος με το υπόμνημά του στη Συνδιάσκεψη της Ειρήνης του Παρισιού, στη Μικρά Ασία ζούσαν 1.694.000 Έλληνες. Στη Θράκη και την περιοχή της Κωνσταντινούπολης 731.000. Στην περιοχή της Τραπεζούντας 350.000 και στα Αδανα 70.000. Σύνολο 2.845.000 Έλληνες που αποτελούσαν το 20% του πληθυσμού της περιοχής που κυριαρχούσε οικονομικά, και είχε καταφέρει να διατηρήσει την πολιτιστική του κληρονομιά παρ' ότι αποτελούσε μειονότητα σε εχθρικό περιβάλλον.



Γράφουν πάνω στην πρόσκληση «βιβλίου του Γκαζί Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ».
Γιατί;
Το ίδιο το βιβλίο στο εξώφυλλο γράφει : Gazi Mustafa Kemal.


Tο προσωνύμιο που του δίνουμε εμείς οι Έλληνες είναι ασέβεια και ύβρις στη μνήμη αυτών των θυμάτων και όλων των ξεριζωμένων να αποκαλείται με την προσωνυμία «Ατατούρκ».Η προσωνυμία αυτή αποτελεί τίτλο τιμής, και κατά πολλούς ο ίδιος ο Κεμάλ προσέδωσε στον εαυτό του. Προέρχεται από τις λέξεις Ατά = πατέρας, και Τουρκ = Τουρκία, Τούρκος. Δηλαδή σημαίνει Τουρκοπατέρας. Είναι δε κάτι αντίστοιχο του Εθνάρχης. Πιστεύει κανένας Έλληνας ότι οι Τούρκοι όταν αναφέρονται στον Ελευθέριο Βενιζέλο τον αποκαλούν Εθνάρχη; Γιατί να το κάνουμε εμείς οι Έλληνες για τον Μουσταφά Κεμάλ;

Βαρεθήκαμε να ακούμε «να φιάξουμε τις σχέσεις των δυό λαών»…
Αυτών που συνοδεύουν με τα αεροπλάνα τους κάθε φορά και κάποιον πολιτικό μας για να δείξουν ότι είναι «μάγκες».
Αυτών που τόλμησαν να σηκώσουν την ημισέλινο στα ιερά χώματά μας στα ΙΜΙΑ.



Αυτών που μάτωσαν το νησί μας την Κύπρο.



Δείτε ποιοι παρουσιάζουν και ποιοί είναι παρών:
Το βιβλίο θα παρουσιάσουν:
Ιωάννης Θ. Μάζης
Καθηγητής του Τμήματος Τουρκικών Σπουδών,
Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του ΕΚΠΑ
και Δ/ντής της Σειράς του Εργαστηρίου


Έλσα Παπαδημητρίου
Βουλευτής Αργολίδος, τέως Αντιπρόεδρος της Βουλής,
Μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης


Mehmet Saray
Καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Yeditepe Κωνσταντινούπολης


Νίκος Σηφουνάκης
Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων


Σεραφείμ Φυντανίδης
Δημοσιογράφος


Την παρουσίαση συντονίζει:
ο Αθανάσιος Μαρκόπουλος
Καθηγητής της Βυζαντινής Φιλολογίας στο Παν/μιο Αθηνών
και Πρόεδρος της Προσωρινής Γενικής Συνέλευσης
του Τμήματος Τουρκικών Σπουδών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών




Ε λοιπόν, Όχι μόνο θεωρούμε ντροπή την παρουσίαση αυτού του βιβλίου, Όχι μόνο πρέπει να ντρέπονται όλοι οι παραπάνω «κύριοι» που έχουν έλλειψη μνήμης, Όχι μόνο δεν θα παραστούμε,
Αλλά θα φωνάξουμε:
Δ Ε Ν Ξ Ε Χ Ν Ω.
read more “"Κρατάει από παλιά η Τουρκολαγνεία"... Αφιερωμένο στον "ημισέληνο" Μπουτάρη...(ΒΙΝΤΕΟ)”

Σάββατο 12 Μαρτίου 2011

Σ. Καργάκος:"Τα μάρμαρα δεν σκουριάζουν"

Από το http://www.pireasnews.gr/
Ο Ιππόλυτος Ταίν στον οποίο οφείλουμε τον πολυχρησιμοποιημένο όρο «περιρρέουσα ατμόσφαιρα» (κατά μετάφραση Εμμ. Ροΐδη) είχε γράψει ότι «η παιδαγωγική είναι μία από τις μεγαλύτερες ανοησίες της εποχής μας, αλλά ας μην το λέμε πολύ δυνατά, γιατί υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που ζουν από αυτή»! Ας σκεφτούμε τη «Μεγάλη Στρατιά» παιδαγωγών-συμβούλων, σπουδαιοθεσιτών και σπουδαιομίσθων που σιτίζονται στο υπουργείο υπνοπαιδείας. Ας σκεφθούμε τους εκατοντάδες διδάσκοντες την παιδαγωγική και τα περί αυτήν συναφή στις δεκάδες ανώτερες και ανώτατες σχολές. Ίσως υπερβαίνουν όλοι αυτοί την χιλιάδα. Και όλοι συγγράφουν βιβλία ογκώδη, κατάλληλα για άρση βαρών, αλλά κατά το πλείστον ακατάλληλα για άρση, δηλαδή ανύψωση μυαλών. Και πρωτίστως του νεανικού ήθους. 


Ως βαρύτατα φορολογούμενος – κι όχι πια ως παλαιός παιδαγωγός -, απλώς διερωτώμαι: Με τόσες παιδαγωγικές σχολές, με τόσους διδάσκοντες μοντέρνα παιδαγωγικά συστήματα, κατά πόσον ανέβηκε πνευματικά και ηθικά η στάθμη των σχολείων και των σχολών μας; Μη δα τα πανεπιστημιακά μας δεν βρίσκονται κοντά στο επίπεδο των αντιστοίχων της Κεντρώας Αφρικής; Το ήθος των νέων μας ανήλθε ή κατήλθε; Ποιο το επίπεδο της κοινωνικής τους συμπεριφοράς; Και, γενικότερα, ο πήχυς των επιδόσεων κατ’ έτος ανέρχεται ή κατέρχεται; 


Δεν καταδικάζω την παιδαγωγική για την κατολίσθηση αυτή. Έχω γράψει αναρίθμητα άρθρα για την Μοντεσσόρι, τον Πισταλότσι και για πολλούς άλλους. Τώρα μάλιστα εντρυφώ στα δοκίμια του σπουδαίου Αμερικανού Χένρυ Θόρω (Thoreau, 1817-1862). Πάντως, σαν τον Κάτωνα, hoc censeo, τούτω φρονώ: ό,τι έχει λεχθεί στην Ξενοφώντεια «Κύρου παιδεία», στον Ισοκράτειο λόγο: «Προς Δημόνικον», την Πλουτάρχεια διατριβή «Περί παίδων αγωγής» και την περίφημη του Μεγάλου Βασιλείου επιστολή «Προς τους νέους…», παραμένει και σήμερα ακατάλυτο, απαρασάλευτο. Η μελέτη των κειμένων αυτών είναι που με βοήθησε στα πρώτα νεανικά μου δοκίμια να γράψω τη φράση που αποτέλεσε επί 35 χρόνια διδακτική μου αρχή: «Στο παιδί δεν απλώνουμε χέρι. του δίνουμε το χέρι.» 


Σήμερα είμαι πολύ προβληματισμένος. Κατά τις δεκαετίες που πέρασαν, τι προσέφερε το ευφημιστικά λεγόμενο υπουργείο Παιδείας; Τίποτε άλλο από ζημιά. Και στα τελευταία χρόνια η ζημιά από παλαβομάρες «άρες μάρες, κουκουνάρες» έγινε πιο μεγάλη κι από την τρύπα του όζοντος. Το ότι το σχολείο όζει, ζέχνει είναι παγκοσμίως γνωστό. Και διερωτώμαι αφελώς: ό,τι κάνει ζημιά, γιατί να συντηρείται, γιατί να διατηρείται; Ο Χριστός δεν το είπε για πλάκα αυτό που αναφέρει στο Ευαγγέλιό του ο Ματθαίος: «Παν δένδρον μη ποιουν καρπόν καλόν εκκόπτεται και εις πυρ βάλλεται» (3 παρ. 10). Το ευφημιστικά λεγόμενο υπουργείο Παιδείας είναι σαν την άκαρπη συκιά η οποία πάλι, κατά τον Ματθαίο (21 παρ. 19) εισέπραξε την κατάρα του Χριστού: «Μηκέτι εκ σου καρπός γένηται εις τον αιώνα. Και εξηράνθη παραχρήμα (=αμέσως) η συκή»! 


Ο Χριστός στο πρώτο απόσπασμα λέγει σαφώς ότι θέλει κόψιμο και κάψιμο «παν δέντρον μη ποιουν καρπον καλόν». Τι το καλό προσέφερε το υπουργείο αυτό; Μήπως εξ αυτού δεν «ερρύη τα φαύλα»; Από αυτό δεν άρχισε ο γλωσσικός μας αφανισμός και η εθνική και η ηθική μας υπομείωση; Μήπως από αυτό και από τα παρασαρκώματά του δεν ξεκινούν κάθε χρόνο σκανδαλώδεις ή συνδικαλιστικές καταστάσεις που μας οδηγούν στον αφελληνισμό και στον ανθελληνισμό; Κι αν ακόμη παράγεται κάποιο έργο στα σχολειά μας, τούτο οφείλεται στην ευψυχία κάποιων εκπαιδευτικών που συχνότατα τίθενται υπό διωγμόν.


Το ερώτημα, και τι θα γίνει με την παιδεία χωρίς υπουργείο Παιδείας, παραπέμπει στο Καβαφικό «Και τώρα τι θα γένουμεν χωρίς βαρβάρους;» Οι βάρβαροι μπορεί να «ήσαν μια κάποια λύση» αλλά το «εξευρωπαϊσμένο» υπουργείο μας δεν προσφέρει καμμία λύση. Απεναντίας στα υπάρχοντα προβλήματα προσθέτει κι άλλα, έτσι που το ελληνικό σχολείο να γίνεται «πληγή από φρικτό μαχαίρι», για να εκφραστούμε πάλιν καβαφικώς. Κάποιοι μ’ ερωτούν ποια λύση προτείνω εγώ. Απαντώ: πρώτον, αυτή που πρότεινε ο Χριστός. Δεύτερον, στη θέση της καταραμένης συκιάς να φυτευθεί φυτό που να παράγει καρπόν ελληνικό. Φυτό που ως καρπούς παράγει «γασμούλους» δεν πρόκειται να ευδοκιμήσει ποτέ στην Ελλάδα. Όσο κι αν ποτίζεται με ξένα λύματα. Το ελληνικό χώμα ξέρει να αντιστέκεται, γιατί αυτό είναι ποτισμένο με αίμα ελληνικό. Κάποτε, οι σκληρά προπονούμενοι για Αριστεροί, τραγουδούσαν εν χορώ τον στίχο –σε μουσική Θεοδωράκη - του Γιάννη Ρίτσου: «Σ’ αυτά εδώ τα μάρμαρα ξένη σκουριά δεν πιάνει…» τώρα τραγουδούν άλλα. Μπορεί οι βλαστοί της «νέας παιδείας» να μπογιατίζουν τα μάρμαρα, αλλ’ αυτά εις πείσμα των καιρών αντιστέκονται. Δεν λένε να σκοριάσουν…!

read more “Σ. Καργάκος:"Τα μάρμαρα δεν σκουριάζουν"”

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΕΚΑΚΗΣ : "Ο γενικός πληθυσμός της Μικράς Ασίας, κατά το 1922"





Η πλήρης στατιστική.

Στο φύλλο της 23ης Ιανουαρίου 2005
της εφημερίδος «Σερραϊκόν Θάρρος» δημοσιεύθηκε το παραπάνω άρθρο
του Γιώργου Λεκάκη.

Πηγάζει από μια μελέτη του Ιωάννη Κοκκινίδη, εκπονηθείσα στις Σέρρες, που αποδεικνύει ότι οι Έλληνες (και) τότε ήσαν πλειονότητα και όχι μειονότητα.
(Ανάλυση της μελέτης υπάρχει στο βιβλίο του Γ. Λεκάκη «Η άγνωστη Μ. Ασία», εκδ. «Κάδμος»).

Το άρθρο αυτό μπορείτε να το διαβάσετε,
να το αποθηκεύσετε
ή να το εκτυπώσετε
από την παρακάτω ηλεκτρονική διεύθυνση:


ή εάν από την ιστοσελίδα www.lekakis.com
εισέλθετε στην ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ,
όπου θα βρείτε και άλλα άρθρα.


Aυτό το άρθρο προέρχεται από το: http://neakeratsiniou.blogspot.com/2011/03/1922.html#ixzz1GMDzKJ00
read more “ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΕΚΑΚΗΣ : "Ο γενικός πληθυσμός της Μικράς Ασίας, κατά το 1922"”