Από το http://www.pireasnews.gr/
Σε όλη την Ελλάδα και βέβαια στη Λακωνία ο Άγιος Γεώργιος λατρεύεται με διάφορα έθιμα και ιδιαιτερότητες που ταιριάζουν σ’ έναν «στρατιωτικό - πρωτοκλασάτο» Άγιο τής Ορθοδοξίας μας. Δεν θα μπορούσε να εξαιρείται η «πολεμική» Μάνη!
Στις 27 Απριλίου 2011 ένα προσκύνημα τού Αϊ-Γιώργη φέρνει τους προσκυνητές, όπως και κάθε χρόνο, ψηλά στο βουνό, σε μια ανατολική πλαγιά του Σαγγιά (της νότιας οροσειράς τού Ταϋγέτου που απολήγει στο Ταίναρο), σε έναν παλαιότατο μεγαλιθικό οικισμό τής Μάνης, τον Μακρύναρο, με εκπληκτική θέα στον όρμο τής αρχαίας Τευθρώνης (Κότρωνα) και το Λακωνικό κόλπο, αλλά και στα απάτητα βουνά!
Ένα χωριό –στο ύψος των σημερινών οικισμών, Φλομοχωρίου, Ζούδας, Αργυλιά, Δρυμού- απ’ αυτά που οι ειδικοί επιστήμονες ονομάζουν «παλαιομανιάτικους οικισμούς ή παλαιόχωρες» και τα σπίτια τους «κολλοσόσπιτα», τοποθετούν δε την δημιουργία τους στο Μεσαίωνα, στα χρόνια που στις θάλασσές μας πρωτοεμφανίστηκαν οι Άραβες πειρατές, οι γνωστοί σαν Σαρακηνοί ή Αγαρηνοί. Κάποιοι άλλοι όμως ερευνητές κάνουν λόγο για σχέση των οικισμών αυτών με τα Μυκηναϊκά χρόνια…
Ο Μακρύναρος! Ένα χωριό που σε προκαλεί να το «εξερευνήσεις», να το «ανακαλύψεις» και να βρεις τα μυστικά που φυλάσσουν τα ερείπια του!
Στον Μακρύναρο τής Ανατολικής (Προσηλιακής) Μάνης έφτασαν και φέτος με κοπιαστική προσπάθεια -μέσω καλοδιατηρημένων μονοπατιών και καλντεριμιών- εκατοντάδες προσκυνητές, παρά την εργάσιμη μέρα…
Παρακολούθησαν με κατάνυξη τη Θεία Λειτουργία και την περιφορά της Εικόνας του Αγίου στον μεγαλιθικό, παλαιότατο και εικονογραφημένο ναό του Αϊ-Γιώργη, από τον ιερέα Δημήτριο Λεκκαράκο και τους ψάλτες, έλαβαν το Αντίδωρο και τον Άρτο.
Στη συνέχεια δροσίστηκαν κάτω από την κοντινή υπεραιωνόβια βελανιδιά για να απολαύσουν το κοινό «τραπέζι», με καλομαγειρεμένο –στον ίδιο χώρο, από ικανότατες Μανιάτισσες μαγείρισσες- κοκκινιστό κατσικάκι με μακαρόνια, κρασί, δίπλες και παραδοσιακά γλυκά…
Παράλληλα οι προσκυνητές συμμετείχαν και στην κεφάτη «δημοπρασία» για την ενίσχυση των έργων εξωραϊσμού που γίνονται κατ’ έτος εδώ για να ‘ναι εύκολη η πρόσβαση.
Όλοι οι προσκυνητές πραγματικά μια οικογένεια!
Τα έθιμα στον Αϊ-Γιώργη, στο Μακρύναρο, τηρούνται από πολλές-πολλές δεκαετίες, με «συντονιστές» μέλη τής οικογένειας Δημακόγιαννη, κλάδο τής πολυπλόκαμης και πολυπρόσωπης πατριάς των Λεκκιάνων τής Προσηλιακής Μάνης.
- Ο Αϊ-Γιώργης ο Τροπαιοφόρος, ας μας βοηθήσει όλους να ‘μαστε όλοι γεροί και του χρόνου στο Μακρύναρο… ή όπου αλλού δοξάζεται το άγιο όνομά Του…
Σημείωση του Αρχισυντάκτη μας:
Η γοητεία που ασκεί το όνομα Μάνη είναι μεγάλη για τους ταξιδευτές και τους λάτρεις των απόμακρων περιοχών, αλλά και για όσους καταγόμαστε(Μανιάτης εκ μανογεννιάς) από αυτόν τον ιερό τόπο.
Ο Γ. Φτέρης γράφει ότι η Μάνη είναι ο τόπος όπου «οι άνθρωποι κληρονομάνε αυτή τη φοβερή τιμιότητα: να θυμούνται.
Και να μη λησμονάνε ποτέ τίποτα, ούτε το καλό ούτε το κακό».
Συνώνυμο της αγριάδας, της απομόνωσης αλλά και της ιδιαιτερότητας ανά τους αιώνες, παραμένει ένα αρκετά άγνωστο μέρος, ακόμα.
Απλωμένη στους πρόποδες του Ταύγετου, από την Καλαμάτα μέχρι τους βράχους του ακρωτηρίου Ταίναρου και το Γύθειο, η Μάνη έχει πολλά πρόσωπα.
Ένα από αυτά είναι και ο παλαιότατος οικισμός του Μακρύναρου, όπου τιμάται κάθε χρόνο, αδιάλειπτα, ο θαυματουργός Άγιος Γεώργιος ο Μακρυναριώτης. Εδώ ο χρόνος έχει σταματήσει και κυριολεκτικά οι επισκέπτες-προσκυνητές αισθάνονται ότι μεταφέρονται χρονικά πολλούς αιώνες πίσω..
Προσωπικά επισκέπτομαι για να προσκυνήσω τον θαυματουργό Άγιο Γεώργιο με κάθε ευκαιρία, και τρέφω μεγάλο θαυμασμό για την οικογένεια Δημακόγιαννη που συντονίζει και επιμελείται όλες τις προετοιμασίες για την ετήσια καθιερωμένη γιορτή του Αγίου.Πραγματικά, τους αξίζουν συγχαρητήρια!
Σε όλη την Ελλάδα και βέβαια στη Λακωνία ο Άγιος Γεώργιος λατρεύεται με διάφορα έθιμα και ιδιαιτερότητες που ταιριάζουν σ’ έναν «στρατιωτικό - πρωτοκλασάτο» Άγιο τής Ορθοδοξίας μας. Δεν θα μπορούσε να εξαιρείται η «πολεμική» Μάνη!
Στις 27 Απριλίου 2011 ένα προσκύνημα τού Αϊ-Γιώργη φέρνει τους προσκυνητές, όπως και κάθε χρόνο, ψηλά στο βουνό, σε μια ανατολική πλαγιά του Σαγγιά (της νότιας οροσειράς τού Ταϋγέτου που απολήγει στο Ταίναρο), σε έναν παλαιότατο μεγαλιθικό οικισμό τής Μάνης, τον Μακρύναρο, με εκπληκτική θέα στον όρμο τής αρχαίας Τευθρώνης (Κότρωνα) και το Λακωνικό κόλπο, αλλά και στα απάτητα βουνά!
Ένα χωριό –στο ύψος των σημερινών οικισμών, Φλομοχωρίου, Ζούδας, Αργυλιά, Δρυμού- απ’ αυτά που οι ειδικοί επιστήμονες ονομάζουν «παλαιομανιάτικους οικισμούς ή παλαιόχωρες» και τα σπίτια τους «κολλοσόσπιτα», τοποθετούν δε την δημιουργία τους στο Μεσαίωνα, στα χρόνια που στις θάλασσές μας πρωτοεμφανίστηκαν οι Άραβες πειρατές, οι γνωστοί σαν Σαρακηνοί ή Αγαρηνοί. Κάποιοι άλλοι όμως ερευνητές κάνουν λόγο για σχέση των οικισμών αυτών με τα Μυκηναϊκά χρόνια…
Ο Μακρύναρος! Ένα χωριό που σε προκαλεί να το «εξερευνήσεις», να το «ανακαλύψεις» και να βρεις τα μυστικά που φυλάσσουν τα ερείπια του!
Στον Μακρύναρο τής Ανατολικής (Προσηλιακής) Μάνης έφτασαν και φέτος με κοπιαστική προσπάθεια -μέσω καλοδιατηρημένων μονοπατιών και καλντεριμιών- εκατοντάδες προσκυνητές, παρά την εργάσιμη μέρα…
Παρακολούθησαν με κατάνυξη τη Θεία Λειτουργία και την περιφορά της Εικόνας του Αγίου στον μεγαλιθικό, παλαιότατο και εικονογραφημένο ναό του Αϊ-Γιώργη, από τον ιερέα Δημήτριο Λεκκαράκο και τους ψάλτες, έλαβαν το Αντίδωρο και τον Άρτο.
Στη συνέχεια δροσίστηκαν κάτω από την κοντινή υπεραιωνόβια βελανιδιά για να απολαύσουν το κοινό «τραπέζι», με καλομαγειρεμένο –στον ίδιο χώρο, από ικανότατες Μανιάτισσες μαγείρισσες- κοκκινιστό κατσικάκι με μακαρόνια, κρασί, δίπλες και παραδοσιακά γλυκά…
Παράλληλα οι προσκυνητές συμμετείχαν και στην κεφάτη «δημοπρασία» για την ενίσχυση των έργων εξωραϊσμού που γίνονται κατ’ έτος εδώ για να ‘ναι εύκολη η πρόσβαση.
Όλοι οι προσκυνητές πραγματικά μια οικογένεια!
Τα έθιμα στον Αϊ-Γιώργη, στο Μακρύναρο, τηρούνται από πολλές-πολλές δεκαετίες, με «συντονιστές» μέλη τής οικογένειας Δημακόγιαννη, κλάδο τής πολυπλόκαμης και πολυπρόσωπης πατριάς των Λεκκιάνων τής Προσηλιακής Μάνης.
- Ο Αϊ-Γιώργης ο Τροπαιοφόρος, ας μας βοηθήσει όλους να ‘μαστε όλοι γεροί και του χρόνου στο Μακρύναρο… ή όπου αλλού δοξάζεται το άγιο όνομά Του…
Σημείωση του Αρχισυντάκτη μας:
Η γοητεία που ασκεί το όνομα Μάνη είναι μεγάλη για τους ταξιδευτές και τους λάτρεις των απόμακρων περιοχών, αλλά και για όσους καταγόμαστε(Μανιάτης εκ μανογεννιάς) από αυτόν τον ιερό τόπο.
Ο Γ. Φτέρης γράφει ότι η Μάνη είναι ο τόπος όπου «οι άνθρωποι κληρονομάνε αυτή τη φοβερή τιμιότητα: να θυμούνται.
Και να μη λησμονάνε ποτέ τίποτα, ούτε το καλό ούτε το κακό».
Συνώνυμο της αγριάδας, της απομόνωσης αλλά και της ιδιαιτερότητας ανά τους αιώνες, παραμένει ένα αρκετά άγνωστο μέρος, ακόμα.
Απλωμένη στους πρόποδες του Ταύγετου, από την Καλαμάτα μέχρι τους βράχους του ακρωτηρίου Ταίναρου και το Γύθειο, η Μάνη έχει πολλά πρόσωπα.
Ένα από αυτά είναι και ο παλαιότατος οικισμός του Μακρύναρου, όπου τιμάται κάθε χρόνο, αδιάλειπτα, ο θαυματουργός Άγιος Γεώργιος ο Μακρυναριώτης. Εδώ ο χρόνος έχει σταματήσει και κυριολεκτικά οι επισκέπτες-προσκυνητές αισθάνονται ότι μεταφέρονται χρονικά πολλούς αιώνες πίσω..
Προσωπικά επισκέπτομαι για να προσκυνήσω τον θαυματουργό Άγιο Γεώργιο με κάθε ευκαιρία, και τρέφω μεγάλο θαυμασμό για την οικογένεια Δημακόγιαννη που συντονίζει και επιμελείται όλες τις προετοιμασίες για την ετήσια καθιερωμένη γιορτή του Αγίου.Πραγματικά, τους αξίζουν συγχαρητήρια!
Επίσης επιθυμώ να ευχαριστήσω θερμά τον εκδότη της Εφημερίδας "Αδούλωτη Μάνη" και έναν εκ των συντονιστών, τον Γεώργιο Δημακόγιαννη για τις χρήσιμες και κατατοπιστικές πληροφορίες από το αρχείο της εφημερίδας του, για την ιστορία του οικισμού και του ναού του Αγίου Γεωργίου στο Μακρύναρο της Μέσα Μάνης.
Σταύρος Λιλόγλου
