Κανείς πραγματικά δεν μπορεί να σκεφτεί τι θα ήταν η Ελλάδα χωρίς την Παναγία Η Παναγία είναι η εικόνα της απεριόριστης θείας αγάπης. Έτσι μάθαμε και μ’ αυτό τον τρόπο μεγαλώσαμε τόσο εμείς όσο και οι παλαιότεροι από μας. Αλλά και οι νεώτεροι με αυτά τα πιστεύω μεγαλώνουν. Όλοι μας, πριν ακόμα αρχίσουμε να μιλάμε και να περπατάμε, βάζουμε μέσα μας την Χριστιανική πίστη. Και θεμέλιος λίθος του Χριστιανισμού είναι η Παναγία.Τι θα γινόμασταν χωρίς τη μεγάλη αυτή Μητέρα; Δεν υπάρχει άνθρωπος, ακόμα και αυτός που λέει ότι δεν πιστεύει, που να μην έχει επικαλεστεί το όνομά της. Είναι η προστασία μας, είναι το αποκούμπι μας, είναι το βάλσαμο στις πληγές μας. Είναι η αρωγός μας σε κάθε δύσκολη κατάστασή μας. Να γιατί η Ελλάδα απ’ άκρη σ’ άκρη επικαλείται κάθε στιγμή τη Χάρη της. Από τη γιορτή και μόνο της Παναγίας η μέρα γίνεται ιερή και απαραβίαστη. Η Παναγία την καθαγιάζει και την κάνει να φαίνεται ως η κορωνίδα των ημερών του έτους.
Ποιος δεν έχει ψάλει με συντριβή ψυχής και δέος τον «Ακάθιστο Ύμνο»; Ποιος δεν δάκρυσε μπροστά την Άγια μορφή της και δεν εξομολογήθηκε τα αμαρτήματά του; Ποιος δεν την παρακάλεσε να έρθει κοντά του και να σταθεί δίπλα του; Η παράδοση που θέλει την Παναγία να είναι η Μεγάλη Μεσίτρια του Ανθρώπου προς τον Θεό δεν είναι σημερινή. Ξεκινά εδώ και περίπου δύο χιλιάδες χρόνια, λίγο μετά δηλαδή από την γέννηση του Χριστού, όταν ο Απόστολος Παύλος ήλθε στην Ελλάδα και δίδαξε, στο ανήσυχο πνεύμα των Ελλήνων, αυτό που από μόνοι τους επιθυμούσαν, να οριστικοποιήσουν το θάνατο των παλαιών θεών και να εγκολπωθούν την ύπαρξη του ενός, μοναδικού και αληθινού.
Χίλια τα πρόσωπα της Παναγίας στην Ελληνική Θρησκευτική συνείδηση. Όπως όμως και να την αποκαλέσουμε, Ελεούσα, Γιάτρισσα, Οδηγήτρια, Παραμυθία, Σουμελά, Γλυκοφιλούσα, Παντάνασσα, Παραμυθία, Άξιον Εστί κλπ, η Παναγία είναι μία και μοναδική. Απ’ άκρου σ’ άκρη η Ελλάδα την τιμά με ένα δικό της μεγαλειώδη λατρευτικό τόνο. Υπάρχουν μεγαλύτερα προσκυνήματα από αυτά της Τήνου, της Σουμελά, του Αγίου Όρους, της Εκατονταπυλιανής κλπ στην Ελλάδα; Υπάρχει μεγαλύτερη συμμετοχή πιστών από την αυτήν που παρατηρείται κατά την Γιορτή της;
Στις 21 Νοεμβρίου, γιορτάζουμε τα Εισόδια της Παναγίας. Αυτό είναι κάτι το πολύ εξαιρετικό και αξίζει να το αναφέρουμε, όχι γιατί δεν το γνωρίζουμε αλλά γιατί πρέπει κάθε στιγμή να έχουμε στο μυαλό μας την Πίστη και την Προσφορά. Οι γονείς της Θεοτόκου, ο Ιωακείμ και η Άννα, που ήσαν άτεκνοι, παρακαλούσαν τον Θεό να τους χαρίσει ένα παιδί και υποσχόντουσαν να του το αφιερώσουν. Ο Θεός πράγματι άκουσε την προσευχή τους και τους χάρισε την Παναγία. Αυτοί δε με την σειρά τους αφιέρωσαν την Παναγία στην Χάρη του. Όπως και να το σκεφτούμε δεν υπάρχει καλύτερη πράξη. Αυτοί οι δύο Άγιοι άνθρωποι έσπευσαν και παρέδωσαν την μονάκριβη θυγατέρα τους στο Θεό, όπως είχαν υποσχεθεί. Η Παναγία ήταν τότε 3 χρονών, δηλαδή ένα μικρό παιδί, που σήμερα θα χρειαζόταν την προστασία των γονιών του, και όμως μπήκε στην υπηρεσία του Θεού και άρχισε το διακόνημά της, με τόσο ζήλο και πίστη που δεν βρέθηκε άλλο πρόσωπο αγνότερο και με περισσότερη πίστη για να φέρει στον κόσμο τον Σωτήρα Χριστό. Η Πίστη λοιπόν και η Προσφορά αμείβονται. Κανείς ποτέ δεν χάνει όταν κάνει το καθήκον του προς τον Θεό, όσο μπορεί καλύτερα. Ο Θεός δεν μας θέλει τέλειους, θέλει να προσπαθούμε και αυτός θα δει και θα μας δώσει περισσότερα καλά απ’ όσα πραγματικά θα έπρεπε να πάρουμε.
Η Παναγία, η μεγάλη Μεσίτρια, η Πάναγνη Μάνα που μπήκε στην υπηρεσία του Θεού και παρέμεινε Άσπιλη και Αμόλυντη μέχρι τέλους, ας είναι το φωτεινό παράδειγμά μας. Χρόνια πολλά στα κορίτσια, αλλά και στα αγόρια που φέρουν το όνομά της και γιορτάζουν την Ιερή ημέρα της 21ης Νοεμβρίου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΝΑΤΣΕΛΗΣ
