Τρίτη 6 Ιουλίου 2010

Σμύρνη. Ο επίγειος παράδεισος Των μπακτσεβάνηδων και των ζαρζαβατσήδων


ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:
ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΙΛΟΓΛΟΥ

Ψηλά ο ουρανός χαμογελούσε και χάιδευε με τη μυρωμένη ανάσα του το σφριγηλό χώμα που ανατρίχιαζε. Κι ο ξένος, συνεπαρμένος από ένα τέτοιο ξέσπασμα φυσικής ομορφιάς, παρατηρούσε με θαμπωμένα μάτια… τη μαγευτική γλύκα της γης αυτής της επαγγελίας, όπου οι αγριάδες του χειμώνα είναι άγνωστες και τα πυρίφλογα καλοκαίρια απαλύνονται από το ζέφυρο.

Τους τρεις τελευταίους μήνες του χρόνου φυσάνε νοτιάδες και φέρνουν άφθονες βροχές, που ξανανιώνουνε τη χλόη και διατηρούν όλη τη φρεσκάδα της ανοιξιάτικης βλάστησης. Ακόμα και με τα μεγαλύτερα κρύα, στη Σμύρνη το θερμόμετρο δεν πέφτει κάτω από τους 10 βαθμούς και πότε πότε, ακόμα και το Γενάρη τυχαίνει να ανέβει ως τους 26…

Όσοι πέρασαν από τη Σμύρνη δε θα ξεχάσουν τον επίγειο παράδεισο των φρούτων της, που από το εμπόριό τους με το εξωτερικό περίσσευαν τεράστιες ποσότητες για τις ντόπιες αγορές και στοιβαγμένες στα τσαρσιά και στα καντούνια, ήταν χαρά και μαρτύριο μαζί για την όραση ή την όσφρηση των επιρρεπών στη γαστριμαργία.

Αν ένας Σμυρνιός ήταν τόσο φτωχός που να μην μπορεί να αγοράσει παρά ψωμοτύρι και φρούτα, τα πάμφθηνα τούτα είδη, εξαίσια σε ποιότητα, του εξασφάλιζαν μιας πρώτης γραμμής βασική διατροφή για όλη του τη ζωή.

Τα φρούτα της Σμύρνης προέρχονταν από τον κάμπο της, ονομαστό για τη γονιμότητά του και την ποικιλία της παραγωγής του. Τούτος ο κάμπος καλλιεργείται πλούσια και σπέρνεται με κλήματα, ελιές, λεμονιές, πορτοκαλιές, συκιές, μουριές και κυπαρίσσια…

Το καλοκαίρι ξεχειλίζει από αμέτρητες ροδοδάφνες που προσθέτουν ακόμα περισσότερα στην ομορφιά του…

Θ. Καρζής