Φωτογραφια του 1923 στο Ζάππειο με ομαδικό γάμο προσφύγων από την Μ. Ασία
''Ρωτούσαμε τον παππού από το Αϊβαλί αν είχε κάποια φωτογραφία του γάμου του και απαντούσε ότι κάπου την είχε και την έχασε.
Κάπως έτσι είχε παντρευτεί με την γιαγιά, φυσικά μικρασιάτισσα κι εκείνη... οι ηλικίες κατά δήλωση γιατί χαρτιά δεν είχαν οι περισσότεροι. Γι αυτό όταν γεννιόντουσαν τα παιδιά τους έγραφαν την ημερομηνία πίσω από μια εικόνα με...
μελάνι.
Τους έβλεπαν με μισό μάτι οι ντόπιοι θυμότανε...Είχαν μαζί τους λίγα χρυσαφικά και φυσικά υπήρχαν και οι επιτήδειοι που τους τα έπαιρναν για ένα κομμάτι ψωμί.Προσπαθούσαν να βρουν ένα δωμάτιο στα φθηνά ξενοδοχεία της Αθήνας...δεν τους μιλούσαν καθόλου, απλά τους κουνούσαν αρνητικά το κεφάλι, βλέποντας τους μπόγους που κουβαλούσαν.
Έλεγε για γνωστό του που αναγκάστηκε να νοικιάσει κοτέτσι σε Αθηναϊκή αυλή....έφτιαξε μόνος του πρόχειρη παράγκα.
Τους φοβόντουσαν ότι θα τους έπαιρναν τις δουλειές...και δεν ήταν λίγοι...
Μοιράστηκαν σε πολλές γειτονιές,προσπάθησαν να είναι κοντά,για να μπορεί να βοηθάει ο ένας τον άλλο...."
