Παρασκευή 31 Ιουλίου 2009

Σαν σήμερα δολοφονήθηκε ο Ίων Δραγούμης...

γράφει ο καθηγητής φυσικής Αγωγής Σταύρος Λιλόγλου


Σαν σήμερα 31 Ιουλίου 1920 ο Ίων Δραγούμης συλλαμβάνεται και εκτελείται στο κέντρο της Αθήνας (επί της οδού Βασιλίσσης Σοφίας, απέναντι από το Χίλτον) από φανατικούς Βενιζελικούς... Μερικές ώρες νωρίτερα είχε γίνει γνωστή η δολοφονική απόπειρα εναντίον του Βενιζέλου στο Παρίσι που μόλις είχε υπογράψει τη Συνθήκη των Σεβρών.
Ο Δραγούμης είναι στις μέρες μας ιδιαίτερα επίκαιρος, σαν να συμβαδίζει με την τρέχουσα επικαιρότητα.
Καταρχήν, αν και γιος πρωθυπουργού, μεγαλοαστός, μορφωμένος. θα μπορούσε να έχει ...διαπρέψει σαν μποέμ, να κάνει ξωτικά ταξίδια, να απολαμβάνει μία ζωή ανώδυνη, αν ζούσε, αυτές τις μέρες θα ήταν σε κάποιο ελληνικό νησί, ηλιακαμένος, παρέα με τόσους σύγχρονους πολιτικούς ή μη, και πολύ περισσότερο ειδικά αυτός με τους μεγάλους ..επώνυμους έρωτες της ζωής του, -Πηνελόπη Δέλτα και Μαρίκα Κοτοπούλη, θα ήταν πρώτο θέμα στην TV ή στα lifestyle περιοδικά…
Αντ’ αυτού, προτίμησε τους...

βάλτους της Μακεδονίας, το χρέος και την θυσία, το «μαρτύρων και ηρώων αίμα»…
Συνδέθηκε με τον Μακεδονικό αγώνα και υπήρξε από τους βασικούς υποστηρικτές και συντελεστές του. Το 1902 τοποθετήθηκε ως υποπρόξενος στο Γενικό Προξενείο του Μοναστηρίου. Από τη θέση αυτή και με τη συνεργασία του πατέρα του και του γαμπρού του Παύλου Μελά εργάστηκε επίμονα για την οργάνωση των ορθοδόξων κοινοτήτων της Μακεδονίας κατά των Βούλγαρων σχισματικών, γνωστών και ως κομιτατζήδων. Κι εμείς …στ΄αχνάρια του, με χαμόγελα στις κάμερες και ευχολόγια…
Υπήρξε κι αυτός θύμα της κατάρας του Εθνικού διχασμού. Όπως κι ο αντιπαλός του ο Βενιζέλος.
Στην εποχή μας της κατευθυνόμενης παγκοσμιοποίησης, με την φανερή και ύποπτη προσπάθεια να εξαλειφθεί η έννοια του Έθνους, ο Δραγούμης εκφράζει έναν ουμανιστικό εθνισμό. Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ακουμπώντας στο έθνος μου για να γίνω πιο άνθρωπος. Δεν μπορεί κανείς να είναι άνθρωπος ξεχνώντας την καταγωγή του. Να θυμάται κανείς από πού βγήκε, που μεγάλωσε, ποιο έθνος τον ανέθρεψε. Μου αρέσει να βλέπει κανείς τους δεσμούς του. Αυτό θα πει ελευθερία». Επίκαιρος και προφητικός στα πραγματικά γεγονότα. Σε ένα βιβλίο του, σχεδόν προφητικά απαντάει στην κ. ...Ρεπούση: « «Τα Ελληνικά σχολεία είναι για 2 σκοπούς: να ανοίγουν τα μυαλά και να τονώνουν το παιδί με τον εθνισμό του. Η παράδοση είναι ο σύνδεσμος των ατόμων μίας φυλής, τωρινών και περασμένων, που τα κάνει έθνος. Ιστορία είναι η συνείδηση του συνδέσμου αυτού. Να νοιώθεις την καταγωγή σου, την συνέχεια του εθνικού εγώ σου, την ιστορία που σου κάνει συνειδητό το πέρασμα του έθνους σου μέσα στους αιώνες».
Κάποιοι τον είπαν "σωβινιστή» και θιασώτη της Μεγάλης Ιδέας. Κι οι περισσότεροι γείτονες μας δηλαδή τι είναι;